دلیل بازی جدی شقایق دهقان در «نون. خ»
تاریخ انتشار: ۱۳ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۴۵۴۶۸۰
ایران اکونومیست- شقایق دهقان درباره شوخیهایی که طی این سالها سوءتفاهمهایی را برای مخاطبان ایجاد کرده است بیان کرد که سازندگان هم باید بلد باشند تا کجا شوخی کنند.
شقایق دهقان درباره تجربه حضورش در سریال «نون. خ» که متفاوت با دیگر نقشهایش بود، بیان کرد: من تیپها و کاراکترها را نمیسازم اینها در فیلمنامهها نوشته شده است و من به عنوان بازیگر فقط میتوانم آنها را بازی کنم و در این باره انتخاب کنم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با اشاره به فضای «نون. خ ۳» که این شبها به کارگردانی سعید آقاخانی در حال پخش از شبکه یک است و دلیل بازی جدی خود در این مجموعه اظهار کرد: این سریال یک کمدی موقعیت است و بازیگران اینجا اینقدر شیرین و جذاب هستند که ترجیح من این بود به جای اینکه کاراکتر کمدی بازی کنم یک عامل در طول داستان باشم و ترجیح دادم حضورم کمدی موقعیت را برای کاراکترهای دیگر ایجاد کند تا اینکه صرفاً خودم کمدی بازی کنم.
بازیگر سریالهای «شبهای برره» و «دزد و پلیس» درباره سوءتفاهم نسبت به برخی کمدیها که طی این سالها به وجود آمده است، بیان کرد: ما به عنوان سازنده باید کمی حواسمان را جمع کنیم، ما دیدهایم که همکارانمان که عزیزان ما هم هستند گاهی حرفهایی زدهاند که به یک قشر جامعه یا یک هموطن برخورده است و به نظرم اتفاقاً محق بودهاند که احساس کنند آن حرف یا حتی شوخی ناراحت کننده و برخورنده است.
وی اضافه کرد: با این حال فکر میکنم به تدریج دست به دست هم میدهیم که سوءتفاهمها رفع شود هم ما بیشتر بلد شویم چطور برنامه سازی کنیم هم آستانه شوخی کردن بالاتر برود و با تکرار این ماجراها سوءتفاهمها حل شود.
بازیگر سریالهای «زن بابا» و «ساختمان پزشکان» تصریح کرد: یک مساله دوطرفه است هم آستانه تحمل باید بالا برود و ما به عنوان مردم بدانیم قرار نیست اهانت شود و شمشیر را از رو ببندیم که قصدی بر اهانت بوده است، از طرف دیگر سازندهها هم بدانند که تا کدام قسمت یک شوخی میتواند برخورنده باشد یا از چه بخشی به بعد اهانتآمیز خواهد بود.
وی افزود: کلمهای میخواهم استفاده کنم که میترسم حاشیه شود، ولی باید دانش و شعور شوخی کردن را داشته باشید، باید بدانید و بلد باشید کجا میتوان شوخی کرد و اصلاً شوخی چیست. شوخی یک ویژگی دارد و آن این است که وقتی انجام میشود همه با هم میخندند نه اینکه من یک شوخی کنم که خودم و رفیقم بخندم و نفر سوم ناراحت شود.
دهقان در پایان نیز درباره واکنش صریح مردم نسبت به کمدیهایی که شوخی و جذابیت ندارند، عنوان کرد: مردم واکنش نشان میدهند، چون زمان دهه ۶۰ نیست که کانالها و رسانههای دیگر فعال نباشند، الان هزاران اپلیکیشن و رسانه و… وجود دارد و، چون مردم نسبت به برنامهسازی و سریالسازی دیگر مناطق دنیا آشنا هستند و چشم و گوششان به حدی از یک کیفیت عادت کرده است توقعشان بالاتر میرود. در نتیجه اگر ما به عنوان برنامه ساز موفق نشویم اثر خوب بسازیم آن را رها میکنند و سراغ سرگرمیهای دیگر میروند.
منبع:مهر
منبع: ایران اکونومیست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۵۴۶۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دستمزدم برای «فسیل» به اندازه ارقامِ انجمن فیلمنامهنویسان هم نبود!
به گزارش قدس آنلاین، هفته گذشته بیانیه صنفی انجمن فیلمنامهنویسان خانه سینما منتشر شد که در آن علیرغم اذعان به کم بودن دستمزدهای پیشنهادی نویسندگان برای سال پیشرو، قیمتهای پایه برای نگارش فیلمنامه سینمایی و تلویزیونی اعلام شد.
در این بیانیه دستمزد نوشتن یک فیلمنامه کامل سینمایی ۵۰۰ میلیون تومان و بالاترین رقم بود. دستمزد نگارش هر قسمت سریال تلویزیونی ۸۰ میلیون تومان و جالب آنکه این رقم برای هر قسمت سریال نمایش خانگی، ۱۲۰ و ۱۵۰ میلیون تومان اعلام شده بود. به بهانه این بیانیه و ارقام اعلام شده با حمزه صالحی، نویسنده و فیلمنامهنویس فسیل و بسیاری از فیلمهای کمدی چند سال اخیر به گفتوگو نشستیم.
صالحی در واکنش به قیمتها و درصد تحقق آن برای نویسندگان گفت: با توجه به اینکه رقم دستمزد برای کارگردانها و بازیگرها افزایش پیدا کرده طبیعتا قیمت نوشتن فیلمنامه هم باید افزایش پیدا کند. اگر دو سال پیش قیمت نوشتن یک فیلمنامه ۷۰ میلیون تومان بود برای شرایط فعلی طبیعتا باید بیشتر باشد اما من فکر نمیکنم اعداد اعلامی جدید هم محقق شود.
صالحی ادامه داد: واضح است که ما سازوکار درستی نداریم. در دنیا مبلغ دستمزد برای فیلمنامهنویس، یک درصدی از قیمت پروژه است؛ مثلا در ترکیه بین ۷ تا ۱۱ درصد پروژه را به فیلمنامه اختصاص میدهند اما اینجا اینگونه نیست.
بدون سازوکار درست، ارگانها و دفاتر خصوصی این ارقام را جدی نمیگیرند
نویسنده فیلم بخارست با بیان آنکه با اعلام ارقام از سوی انجمن مخالف نیست، توضیح داد: من مخالف این نیستم که عدد اعلام شود اما مکانیسم اجرایی برای محقق کردن آن نداریم. باید تکلیفی به ارگانها اعلام شود و دفاتر خصوصی سازوکاری داشته باشند تا ملزم شوند این عدد را رعایت کنند. تا وقتی که هیچ تکلیفی به عهده ارگانها یا تهیهکننده نباشد با شما چانه میزنند و آن عدد را دریافت نمیکنید.
این نویسنده در پاسخ به اینکه چرا این اتفاق بیشتر برای نویسندهها در سینما رخ میدهد، افزود: کارگردان باید مجوز بگیرد تا نامش به عنوان کارگردان یک اثر ثبت شود ولی در فیلمنامهنویسی مجوزی نداریم و هر کس اراده کند میتواند فیلمنامه بنویسد.
او ادامه داد: از این رو در بازار قیمتشکنی اتفاق میافتد و اگر میزان دریافتی شما عدد بالایی باشد با شما کار نمیکنند چراکه قیمتهای خیلی پایینتری وجود دارد. قیمت را نصف میکنند و با یک فیلمنامهنویس دیگر کار میکنند.
نویسنده فیلم انفرادی با اشاره به نقش انجمن فیلمنامهنویسان گفت: در کانون فیلمنامه تعامل وجود دارد و مشکل از سوی آنها نیست. کانون باید برای ارشاد مکانیسمی تعریف کند تا این را یک تکلیف برای ارگانها و دفاتر بداند. حتی نه برای سقف قیمت اما حداقل برای کف دستمزد یک عددی تعیین شود.
در این بیانیه حتی قیمتها به تفکیک ژانر نوشته نشدهاند!صالحی بیانیه منتشرشده را فاقد دستهبندی دانست و ادامه داد: در این بیانیه حتی آثار از نظر ژانری دستهبندی نشدهاند و کسوت و سابقه نویسنده دسته بندی نشده است. مشکل اجرایی همین است که یک عدد برای تمام شرایط اعلام میشود؛ در صورتی که شرایط فیلمنامه اجتماعی و کمدی زمین تا آسمان فرق میکند.
وی افزود: من هم اگر فیلمنامه اجتماعی بنویسم با قیمت کمتری این کار را میکنم چراکه سینمای اجتماعی، سینمای حمایتی است. همه میدانیم که بودجه تهیهکننده برای چنین آثاری، مانند فیلم کمدی نیست، حتی بازیگری که برای فیلم کمدی ۳ میلیارد پیشنهاد میدهد برای فیلم اجتماعی با ۶۰۰ یا ۷۰۰ میلیون تومان هم کار میکند.
او با اشاره به وضعیت متفاوت در پلتفرمها، دستهبندی دستمزدها را مهم دانست و افزود: در پلفترم، ژانر اجتماعی اقبال بیشتری دارد آنجا میتوان این نسبت را برعکس کرد یا به هم نزدیک کرد اما عددی که برای دستمزد نوشتن هر اپیزود در پلتفرمها هم اعلام شده احتمال خیلی ضعیفی دارد که محقق شود مگر برای پروژههای خاص و تاریخی.
فیلمنامه اجتماعی با ۵۰ تا ۷۰ میلیون خرید و فروش میشود
نویسنده تگزاس۲ با بیان اینکه ارقام اعلام شده حتی به فیلمهای کمدی هم تعلق نمیگیرد، گفت: در ژانر کمدی شاید من جزو کسانی باشم که دستمزد مناسبتری دریافت میکنم اما این قیمتی که اعلام شده حتی به من هم تعلق نمیگیرد. دستمزد نوشتن فیلمنامه اجتماعی خیلی از این کمتر است و در جریانم که با ۵۰ یا ۷۰ میلیون فیلمنامه اجتماعی خرید و فروش میشود.
صالحی در نهایت با اشاره به پرفروشترین فیلم سینمای ایران پس از انقلاب یعنی فسیل که نوشتن فیلمنامه آن برعهده خودش بوده، گفت: در پروژه فیلم فسیل با فروش میلیاردی که داشت هم قیمت نگارش سال گذشته، به من تعلق نگرفت. من خیلی وقت است با آقای عامریان کار میکنم و رویه ایشان به این ترتیب است که وقتی فیلمی میفروشد، خودشان یک هدیه در نظر میگیرند.
منبع: خبرگزاری ایرنا